Masaż relaksacyjny

Masaż relaksacyjny to idealny sposób na zmęczenie zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Szybkie tempo życia, codzienne troski i problemy, ciągłe napięcie psychiczne - wszystko to sprawia, że czujemy się przemęczeni i pozbawieni energii. W takiej chwili dobry masaż relaksacyjny leczy obolałe i napięte mięśnie, a także jest prawdziwą przyjemnością dla ciała i dla ducha. Masowanie pleców i karku sprawia, że można się w pełni odprężyć, choć na chwilę zapomnieć o kłopotach i nabrać energii tak potrzebnej do codziennego funkcjonowania.
Masaż - zdjęcia

Masaż może mieć cele lecznicze, relaksacyjne lub przygotowywać mięśnie do wysiłku.

Aby zapomnieć o stresie i zregenerować utraconą witalność warto zafundować sobie masaż. Dobrze wykonany może dodać wiele energii, wyciszyć i zrelaksować. Wykonany przez bliską osobę działa podwójnie, gdyż dotyk ukochanego człowieka koi nerwy i poprawia samopoczucie. Jednak masaż wykonany przez profesjonalistę daje o wiele więcej niż tylko odprężenie.

Masaż odprężający stosuje się, aby pozbyć się uporczywych bólów, zapobiec kontuzjom i wspomagać rehabilitację. Dodatkowo wpływa on na nasz wygląd. Można dzięki niemu kształtować sylwetkę i przyspieszać proces spalania tłuszczu.
Poprzez usprawnienie krążenia krwi i stymulację układu limfatycznego nasz organizm szybciej pozbywa się toksyn, co wpływa na jędrność i elastyczność naszej skóry. Masaż rozbija tkankę tłuszczową, a to powoduje, że nasza sylwetka staje się smuklejsza i piękniejsza. Masować można twarz, stopy, kark lub całe ciało. Inne korzyści płynące ze stosowania masażu to:

• lepsze dotlenienie i odżywienie tkanek,
• pobudzenie czynności gruczołów i przyspieszenie przemiany materii,
• działanie przeciwzakrzepowe,
• miejscowe rozszerzenie naczyń włosowatych,
• szybsze wchłanianie obrzęków i wysięków.

Historia masażu

Historia masażu wywodzi się ze starożytności, kiedy to był on uzupełnieniem obrzędów religijnych, a z czasem części oddziaływań medycyny ludowej. Zapoczątkowany w Indiach i Chinach, stanowił naturalną metodę leczniczą. Już Hipokrates, a potem Celsus i Galena wskazywali na wykorzystanie masażu w poszczególnych jednostkach chorobowych. W Starożytnej Grecji masowano sportowców przed zawodami, aby natłuścić ich ciała oliwką. Ponieważ w Średniowieczu nastąpił zastój nauk medycznych, również i masaż przestał być powszechnie stosowany.
W XVI wieku techniką masażu zajął się francuski lekarz Ambroży Paré. W wyniku badań nad fizjologią masażu oraz w oparciu o obserwację pozytywnych skutków masażu u chorych po operacjach, w swojej pracy naukowej ogłosił on masaż jako oficjalną metodę leczenia.
Tym samym problemem zajmował się w XVII wieku lekarz Friedrich Hoffman (1600-1672). Opierając się na własnych badaniach i obserwacjach opracował program stosowania masażu w licznych przypadkach chorobowych.
W XIX wieku największy wkład w rozwój masażu leczniczego włożył szwedzki lekarz Per Henrik Ling (1776-1839). Został on współautorem „szwedzkiej gimnastyki”, w zakres której wchodzi masaż leczniczy. Zasady masażu ze wskazaniami i przeciwwskazaniami do jego wykonywania określił holenderski lekarz Johan Mezger (1839-1909). Powołał on do życia prawdziwą szkołę masażu klasycznego i uważany jest za autora „masażu naukowego”.
Istotny wpływ na rozpowszechnianie masażu miała również polska myśl naukowa. Dzięki publikacjom naukowym lekarza Izydora Zabłudowskiego masaż był traktowany na równi z innymi działami wiedzy medycznej.
Wraz z rozwojem fizjologii i neurofizjologii powstawały nowe metody masażu: segmentarny, limfatyczny, łącznotkankowy i okostnowy.
W Polsce wielu wybitnych fachowców z zakresu rehabilitacji leczniczej zajmuje się propagowaniem gabinetów masażu, jednak program studiów medycznych jest w dalszym ciągu bardzo ubogi w elementy rehabilitacji i masażu.

Światło Kolorowe

Światło kolorowe znajduje powszechne zastosowanie głównie w dermatologii, stanowi także element relaksacji. Przyswajane przez nerw wzrokowy i fotoreceptory skóry barwy, wpływają na funkcje narządów  wewnętrznych, w tym  mózg. Dzięki drganiom elektromagnetycznym emitowanych fal poprawiają pracę i funkcje całego układu nerwowego. Raz łagodzą napięcia i stresy, innym razem aktywizują umysł zapobiegając, apatii i obniżeniu nastroju. Chromatoterapia proponuje  całe spektrum barw lub wybiórczo niektóre pasma w zależności od potrzeb i samopoczucia Klienta.


Czerwony-   wzmacnia organizm ,regeneruje siły,  pobudza przemianę materii i energię, wzmacnia  wolę i odwagę, pokonuje poczucie niemocy, regeneruje skórę.

Zielony-   uspokaja, odpręża, przywraca równowagę fizyczną i psychiczną, harmonię i spokój, likwiduje stany irytacji, wpływa na zmniejszenie zmarszczek.

Pomarańczowy-  delikatniejszy w działaniu od czerwieni, harmonizuje psychikę i ciało, pobudza funkcje seksualne, wzmacnia koncentrację, przywraca percepcję zmysłów, reaktywuje naturalny płaszcz ochronny skóry.

Niebieski-  uspokaja, relaksuje, wycisza, stabilizuje układ nerwowy, gromadzi  energię, koncentruje, skuteczny przy migrenach i bezsenności,  działa przeciwzapalnie, koi podrażnienia skóry.

Żółty-   lekko pobudza nie rozdrażnia, wzmacnia odporność nerwową i psychikę, pobudza myślenie, wzmacnia intelekt, usuwa melancholię, przywraca radość.

Fioletowy-  zmniejsza pobudzenie nerwowe, odpręża, tonuje nerwy, uśmierza ból, wzmacnia system immunologiczny, uspokaja, łagodzi zaczerwienienia.

Światło Białe

Światło biała skutecznie pobudza pracę mózgu do aktywności i wydajności. Przy okresowym niedoborze promieni słonecznych zabiegi światłolecznicze mogą bezpiecznie eliminować znużenie, przygnębienie, czy sezonową depresję. Pomagają w walce z bezsennością i okresową bulimią.
Regularne zażywanie światła o charakterze  antydepresyjnym zapobiega zimowej apatii. Już 20 min. ekspozycji na białe światło poprawia samopoczucie i pobudza aktywność psychofizyczną.
Światło białe harmonizuje i tonizuje organizm, działa wstrząsowo pobudzając procesy zdrowienia i  tworzenie kolagenu. Lampa antydepresyjna FOTOVITA emituje światło o natężeniu 9500lx. Leczenie światłem nie wywołuję działań ubocznych, lampa nie emituje światła ultrafioletowego. Występujące niezwykle rzadko podrażnienia oczu lub ból głowy eliminuje się skracając czas ekspozycji. Zalecany czas naświetlania to 30-60 min. Wskazane jest co jakiś czas  spoglądanie  w światło lampy.

Przeciwwskazania- zażywanie leków wywołujących nadwrażliwość na światło oraz schorzenia narządów wzroku.